صادق زیبا کلام در ادامه اظهار نظرهای خارج از عرف و چارچوب های علمی مرسوم خود، «جنگ نرم» را مادر همه تئوریهای توطئه و فرضیههای دایی جان ناپلئونی مطرح در ایران دانست!
زیبا کلام در یادداشتی که در ماهنامهی «مهرنامه» منتشر شده، فرضیه ها و تشکیکهای مطرح شده توسط نخبگان سیاسی داخلی در رابطه با "ویکیلیکس" را، همانند تحلیل حادثهی 11 سپتامبر فرو رفته در هالهی توهم دانست.
زیبا کلام میگوید: «حجم انبوه اسناد، مدارک، شواهد و قرائن موجود علیه اسامهبنلادن، القاعده، طالبان، صدها عضو القاعده که در بازداشت به سر میبرند به هیچ روی تغییری در نگاه ایرانیان به وجود نیاورده است. آنان همچنان القاعده و طالبان را ساخته و پرداخته آمریکا میدانند».
این ادعاها در شرایطی مطرح میشود که نه ارتباط تجاری میان خانوادهی بنلادن و رئیسجمهور وقت آمریکا بر کسی پوشیده است و نه به سؤالات بیشماری که حتی در ذهن شهروندان ایالات متحده در رابطه با چگونگی این حادثه مطرح است پاسخی قانعکننده داده شده است.
زیباکلام که به صراحت خود را از ارداتمندان رضاشاه پهلوی می داند، درحالی جنگ نرم و توهم توطئه و فرضیههای داییجان ناپلئونی را در یک زنجیرهی معنایی مطرح میکند و گرفتار «سندروم توهم عدم توطئه» میشود که کنگرهی آمریکا تصویب بودجههای میلیون دلاری را علیه جمهوری اسلامی، آشکارا انجام میدهد.