آمریکا چگونه توسط نظامیان اداره می شود + سند پنتاگون

 آمریکا چگونه توسط نظامیان اداره می شود +  سند پنتاگون

 

وزارت دفاع آمریکا برای ورود نظامیان به سیاست، قوانین خاصی را تدوین کرده که در آن حتی نحوه ی حمایت آنها از یک کاندیدای خاص، انجام فعالیت های حزبی توسط نظامیان، شرکت در تظاهرات ها، امضای طومار و...مشخص شده است.

سند دخالت نظامیان در سیاست/وزارت دفاع

به گزارش خبرنگار کلمه ، در خصوص دخالت نظامیان در سیاست در کشور های مختلف واکنش های متفاوتی صورت می گیرد. اما از آنجا که بسیاری از علوم را نظامیان پایه گذاری کرده اند، از جمله علم مدیریت را ، لذا در عرصه های مدیریت، به دلیل قدرت آنها در مدیریت، از نظامیان بسیار استفاده می شود. اکنون نیز بسیاری از رئیس جمهورها و مقامات سیاسی در دنیا نظامی هستند. تعداد زیادی از رئیس جمهورهای آمریکا تاکنون از درجات پائین نظامی تا ژنرال های برجسته ارتش بوده اند. برای مثال ژنرال جرج واشنگتن، ژنرال آیزن هاور، سرهنگ توماس جفرسون، سرهنگ تئودور روزولت، ناخدا سوم ریچارد نیکسون، سرگرد جیمز مونروئه، سروان جرالد فورد، سروان جان اف کندی، سروان جیمی کارتر ، کاپیتان رونالد ریگان، کاپیتان آبراهام لینکلن، سروان جرج بوش پدر، سروان جورج بوش پسر و بسیاری از رئیس جمهور های ایالات متحده که از اعضای سرویس های جاسوسی بوده اند با درجات نظامی در یک سیستم دموکراسی ( و نه دیکتاتوری و کودتایی) به صحنه سیاست ورود کرده اند.
اگر چه در اغلب کشورها ورود نظامیان به صحنه سیاست توام با موانع قانونی و عرفی بسیاری است، وزارت دفاع آمریکا قوانین خاصی را برای ورود به عرصه سیاسی تصویب کرده که در آن حتی نحوه ی حمایت آنها از یک کاندیدای خاص و یا انجام فعالیت های حزبی توسط نظامیان، قانونمند شده و چارچوب خاصی برای آن تدوین و تصویب گردیده است که بخش هایی از آن به شرح زیر است :
دامنه شمول
دامنه شمول این سند شامل وزارت دفاع آمریکا، کلیه ادارات نظامی از جمله گارد ساحلی ،فرماندهی ستاد مشترک ارتش آمریکا، واحدهای رزمی، آژانس‌های دفاعی، فعالیت‌های میدانی وزارت دفاع آمریکا و تمامی سازمان‌های وابسته به این وزارت‌خانه است. پرسنل تمام‌وقت گارد ملی نیز مشمول این قاعده هستند.
کلیات

4-1-1- هر یک از نیروهای مسلح آمریکا می‌تواند:

4-1-1-1: نسبت به هر یک از کاندیداها یا موضوعات سیاسی ابراز نظر شخصی کند، اما حق ندارد این ابراز نظر را به عنوان نماینده نیروهای مسلح آمریکا به انجام رساند.
4-1-1-2: دیگران را تشویق به استفاده از حق رای خود کند، اما نباید از نفوذ خود به عنوان یک مقام نظامی برای تغییر نتایج انتخابات سوءاستفاده کند.
4-1-1-3: بدون استفاده از یونیفرم نظامی در جلسات گروه‌های سیاسی، اعم از حزبی و غیرحزبی مشارکت کند، مگر در مواردی که تحت بند 4-1-2-4 ممنوع شده باشد.
4-1-1-4: بدون نمایندگی از حزبی خاص، مسوولیت‌های اجرایی انتخاباتی را بر عهده گیرد، مشروط به اینکه از یونیفرم نظامی استفاده نکرده و تداخلی نیز با مسوولیت‌های نظامی وی نداشته باشد. مقامات مسوول نیز باید مجوز لازم را در چنین شرایطی برای نیروهای نظامی صادر کرده باشند. مسوولین صادر کننده مجوز نیز در چنین مواردی باید راسا اقدام به صدور مجوز کنند و حق توکیل به غیر را در این فقره ندارند.
4-1-1-5- نسبت به امضای طومار برای تصویب قانونی خاص یا حمایت از کاندیدایی خاص اقدام کند، لکن امضای طومار نباید القاکننده دخالت پرسنل نظامی در فعالیت‌های حزبی بوده و همچنین باید به عنوان استفاده از حقوق شهروندی تلقی شود، نه نمایندگی از جانب قوای نظامی.
4-1-1-6- به سردبیران نشریات نامه نوشته و طی آن نظرات شخصی خود را در خصوص موضوعات سیاسی یا کاندیداهای انتخاباتی بیان دارد، مشروط به آنکه این نامه‌نگاری در چارچوب یک کمپین سازمان یافته حزبی برای جمع‌آوری رای، له یا علیه حزب یا کاندیدایی خاص انجام نپذیرفته باشد. چنانچه در این‌گونه مکاتبات، مشخصات نگارنده به عنوان فردی شاغل به خدمت در قوای مسلح مورد تصریح واقع شود، یا اینکه شخص مزبور به حدی مشهور باشد که خودبه‌خود به عنوان یک عنصر نظامی از سوی عامه پذیرفته شده باشد، لازم است که نگارنده نامه صراحتا بیان دارد که آنچه مرقوم داشته نظرات شخصی اوست و ربطی به وزارت دفاع آمریکا یا سایر دستگاه‌های مشابه امنیتی ندارد.
4-1-1-7- اقدام به کمک مالی به حزب یا کاندیدای خاص یا گروهی از کاندیداها کند.
4-1-1-8- عکس یا تبلیغ کاندیدای مورد نظر خود را بر روی وسیله نقلیه شخصی خود نصب کند.
4-1-1-9- بدون یونیفرم نظامی و یا هرگونه استفاده از مقام یا نفوذ نظامی خود و تنها به عنوان یک تماشاچی در مراسم‌های سیاسی مختلف حزبی و غیر حزبی نظیر جمع‌آوری کمک مالی، دیدارها، مباحثات و ... شرکت کند.
4-1-1-10- در فرآیند رای‌گیری شرکت کرده و به آن کمک کند.

4-1-2- آنچه نیروهای مسلح آمریکا حق انجام آن را ندارند عبارت است از:

4-1-2-1- شرکت در فعالیت‌های مالی ، تظاهرات، همایش احزاب مختلف و یا سخنرانی به نفع آنها، مدیریت کمپین‌ها، شرکت در مناظره‌ها ولو به نمایندگی از شخص دیگر و یا هر فعالیت دیگری که با یونیفرم یا بدون آن شرکت نیروی نظامی را چیزی بیشتر از یک تماشاچی جلوه دهد. شرکت در این مراسم بنا بر بند 4-1-1-9 تنها به عنوان یک تماشاچی و نه چیزی بیشتر جایز است.
4-1-2-2- استفاده از قدرت قانونی برای تاثیرگذاری بر روند یا نتایج انتخابات یا جمع‌آوری رای برای کاندیداها. تلاش برای جلب حمایت سیاسی دیگران از حزب یا کاندیدایی خاص نیز از دیگر مواردی است که برای قوای مسلح آمریکا ممنوع است.
4-1-2-3- تلاش برای نشر هرگونه مقاله، نامه و ... که له یا علیه حزب یا کاندیدایی خاص است. این ممنوعیت جدا از اجازه‌ای است که در بند 4-1-1-6 مبنی بر ارسال نامه برای سردبیران روزنامه‌ها صادر شده است.
4-1-2-4- هر گونه استفاده از قدرت قانونی به نفع هر یک از گروه‌های سیاسی.
4-1-2-5- سخنرانی پیش از دستور در گردهم‌آیی‌های حزبی و سیاسی که با هدف جلب حمایت از گروه یا کاندیدایی خاص انجام می‌شود.
4-1-2-6- شرکت در برنامه‌های رادیویی، تلویزیونی یا بحث‌های گروهی، له یا علیه حزب یا کاندیدایی خاص.
4-1-2-7- مدیریت نظرسنجی‌های احزاب یا گروه‌های سیاسی و یا توزیع بیانیه‌ها و اعلامیه‌های چنین گروه‌هایی.
4-1-2-8- به‌عهده گرفتن وظایف دفتری در کمیته‌های سیاسی احزاب یا دفاتر کاندیداها پیش از انتخابات، در حین یا پس از آن.
4-1-2-9- شرکت در فعالیت‌های مربوط به جمع‌آوری کمک مالی به نفع حزب یا کاندیدایی خاص در ادارات فدرال و پایگاه‌های نظامی.
4-1-2-10- شرکت در راه‌پیمایی‌های حزبی.
4-1-2-11- نصب پوسترهای بزرگ از کاندیداها بر روی وسیله نقلیه شخصی.
4-1-2-12- نصب پوستر یا تبلیغ کاندیداها یا احزاب در خوابگاه‌های پرسنل نظامی که درون محوطه‌های نظامی قرار دارند در شرایطی که این تبلیغات در منظر عامه قابل مشاهده باشد ممنوع است؛ حتی اگر این خوابگاه‌ها بخشی از زندگی شخصی افراد محسوب شوند.
4-1-2-13- مشارکت در حمل و نقل رای‌دهندگان به صندوق‌های رای، اگر این حمل و نقل بخشی از فعالیت سیاسی – تبلیغاتی احزاب یا کاندیداها باشد.
4-1-2-14- فروش بلیط‌های مراسم‌های حزبی که در نهایت منجر به جمع‌آوری کمک مالی برای احزاب است.
4-1-2-15- شرکت در رویدادهای سیاسی حزبی نظیر افتتاحیه‌ها یا همایش‌ها به نمایندگی از نیروهای مسلح آمریکا مگر به عنوان گارد تشریفات. این ممنوعیت به احزابی باز می‌گردد که از سوی کمیته فدرال انتخابات آمریکا به رسمیت شناخته شده‌اند، نظیر احزاب معروف دموکرات و جمهوری‌خواه.
4-1-2-16- کمک به فعالیت‌های ممنوعه سیاسی هر یک از نیروهای مسلح یا دریافت کمک در فعالیت‌های سیاسی از نیروهای مسلح به طور کلی ممنوع است.
4-1-3- افسران سوگند خورده نیروهای مسلح آمریکا حق ندارند از کلمات اهانت‌آمیزی استفاده کنند که در بخش 888 از مرجع ب ممنوع شده است؛ همچنین حق ندارند در فعالیت‌های ممنوع شده از سوی وزارت دفاع آمریکا در دستورالعمل‌های 5200.2 و 1235.6 مشارکت کنند.
4-1-4- نیروهای مسلحی که دوران خدمتشان به پایان رسیده و در حال خدمت به سر نمی‌برند می‌توانند بدون یونیفرم و یا هر اقدام دیگری که منجر به القای دخالت نظامیان در حمایت سیاسی از احزاب یا کاندیداها شود، به کلیه امور سیاسی اجازه داده شده در بند 4-1-1 یا منع شده در بند 4-1-2 مبادرت ورزند.
4-1-5- آنچه صراحتا در این دستورالعمل منع نشده است، الزاما مجاز نیست؛ بلکه هر امری که با روح و فحوای این دستورالعمل منافات داشته و نشانگر دخالت وزارت دفاع یا اداره امنیت میهنی یا اجزای آنها در فعالیت‌های سیاسی حزبی و امثال آن باشد ممنوع است.

برای دریافت ترجمه متن کامل دستورالعمل فعالیت سیاسی نظامیان آمریکا کلیک کنید.