عبرت های 18 تیر

عبرت های 18 تیر

عیار هر نوع جنبش دانشجویى در جهان با استناد به عقبه آن سنجیده می شود. اگر در عقبه این جنبش نگاه هاى ابزارگرایانه حاکم باشد، در آن صورت دانشجو به مثابه یک ابزار در مسیرى از پیش تعیین شده تعریف مى شود. اما اگر در ماوراى جنبش هاى دانشجویى “مدنیت” و ”استقلال” وجود داشته باشد، دانشجو با اراده خود مسیرى را خلق مى کند که فرجام آن تعالى و رشد هر کشور مى باشد. واکاوى حادثه 18 تیر هیچ گاه خالى از عبرت و اندرز نبوده است. حادثه اى که تحت تاثیر نگاه ابزارگرایانه طرفداران سکولاریسم در ایران نسبت به جنبش دانشجویى شکل گرفت و در نهایت با خفت دشمنان نظام اسلامى پایان یافت.

در این خصوص نکات قابل تاملى وجود دارد که به آنها اشاره مى نماییم: 

1- حادثه 18 تیر 1378 را مى توان از ابعاد و زوایاى مختلفى مورد بحث و بررسى قرار داد. خاستگاه نظرى این حادثه، برداشت ناصحیح سکولارها و دشمنان نظام نسبت به آراى مردم در انتخابات دوم خرداد سال 1376 بود. در حالى که رهبر معظم انقلاب اسلامى از حضور مردم در این انتخابات با عنوان حماسه یاد کرده بودند، وامداران لائیسیته در داخل و خارج از کشور، بدون توجه به اینکه راى مردم متضمن بقاى ساختارهاى سیاسى به شمار مى آید تلاش عجولانه اى را جهت سرنگونى نظام جمهورى اسلامى صورت دادند. خاستگاه عملى حادثه 18 تیر 1378 را نیز باید در عرض دیگر تلاش هاى عملى ضدانقلاب در تقابل با نظام مورد تفسیر قرار داد.

در هر صورت، خمیرمایه و اساس مشترک هر دو خاستگاه نظرى و عملى وقوع حادثه 18 تیر “توهم سکولارها” و ”خطاى محاسباتى آنها در خصوص انتخابات سال 1376"بود. سرایت این توهم به روزنامه هاى زنجیره اى و برخى احزاب و گروههاى غافل سبب شرکت مخالفان نظام در آزمونى شد که مردودى آن از ابتدا مشخص بود. 

2- انقلاب اسلامى ایران، نه یک واقعه یکباره، بلکه نهضتى برخاسته از یک سیر تاریخى و سیاسى است.طى جریان 18 تیر،وامداران تفکر میرزاملکم خان و تقى زاده ، همان خطاى اسلاف خود در عصر مشروطه را در مقیاسى محدودتر تکرار نمودند.قرائت رفرمیستى از فرهنگ ،تاریخ و سیاست در ایران بعضا مولد جریانات و تحرکاتى بوده که همواره با عدم استقبال ازسوى توده مردم روبه رو گردیده است.این قاعده در خصوص حادثه 18 تیر ماه 1378 نیز صدق مى کند.جریان سکولار و تندروى دوم خرداد تصور مى کرد که مردم به بازیگران نقش اول پروژه 18 تیر تبدیل خواهند شد،اما در روز 23 تیرماه کلاف رویاهاى آنها در هم پیچید. این در حالى بود که نخبگان جریان دوم خرداد که مقام معظم رهبرى از آنها به عنوان اصلاح طلبان اصولگرا یاد کردند،از همان ابتدا با جریان افراطى دوم خرداد همراهى ننموده و مسیر خود را از افراد لائیک و سکولار جدا نمودند. 

3- با گذشت ١١ سال ،کارگردانان اصلى حادثه 18 تیر به خارج از کشور گریخته و در رسانه هاى بیگانه به همان روزمرگى همیشگى خود دچار شده‌اند. بازماندگان این حادثه در داخل نیز در مسیر خروج از حاکمیت به بن بست رسیده و به نوعى سرخوردگى سیاسى دچار شده اند.
 
این در حالیست که جنبش دانشجویى موفق شده است خود را در ذیل فرامین و راهنمایى‌هاى مقام معظم رهبرى و با جایگزینى دغدغه هایى مانند عدالت محورى و تولید علم و فناورى بازتعریف نماید.طى این فرآیند در عرض کمتر ازیک دهه، نمایانگر این حقیقت است که سوزنبانان سکولاریسم در ایران اساسا قطار خود را بر روى ریلى حرکت مى دادند که وجود خارجى نداشت.نگاه ما نسبت به حوادث 18 تیر ماه بایداز جنس “عبرت”و”آینده نگری”باشد.عبرت نسبت به حادثه اى که غرب سعى داشت از آن به عنوان مصدر وسترن‌ییزه کردن ایران یاد کند.البته نصف خواسته هاى غرب دراین خصوص تعبیر شد،یعنى حادثه 18 تیر در تاریخ ایران به یک مصدر تبدیل شد،اما مصدرى جهت تداوم حیات موفق نظام جمهورى اسلامى ایران. 

4- در ابتداى هزاره سوم میلادى ،زمانى که مردم گرجستان به رهبرى میخاییل ساکاشویلى و مردم اوکراین به رهبرى ویکتور یوشچنکو انقلابهاى گل رز (درسال 2003 میلادی) و انقلاب نارنجى (در سال 2004 میلادی)را به ثمر رساندند،سست بنیانى نظامهاى غربى بیش از پیش نمود پیدا کرد.اما حادثه 18 تیر ماه 1378،به مجالى جهت استحکام نظام جمهورى اسلامى ایران تبدیل شد.به راستى کدام خصلت ملت ایران است که ضریب آسیب پذیرى و هدایت احساسات آنها از سوى بیگانگان را به صفر مى رساند؟ واقعیت امر این است که ملت ایران میان”دفاع از انقلاب اسلامى ایران”و”نقد درون گفتمانى حاکمیت”تفکیکى عاقلانه و آگاهانه قائل شده اند.بر این اساس ملت ایران انتقادات و مطالبات خوداز مسئولین نظام را در مدار و چارچوب حمایت از کلیت نظام جمهورى اسلامى مطرح مى نمایند.همین مقوله به اصلى ترین رمز پایدارى و صلابت ایران در برابر انواع تهدیدات بین المللى و داخلى تبدیل شده است. 

5- اخیرا سیمور هرش، گزارشگر معروف نشریه نیویورکر(Newyorker)ازطرح 400 میلیون دلارى ایالات متحده آمریکا جهت ناامن نمودن اوضاع داخلى جمهورى اسلامى ایران پرده بر داشته است.

مسلما اگر استراتژیستهاى دو حزب دموکرات و جمهوریخواه ایالات متحده آمریکابه مروردقیق پرونده 18 تیر 1378 بپردازند، متوجه مى شوند که ملت ایران دربرابر پرهزینه ترین تلاشهاى صورت گرفته در مقابل انقلاب اسلامى انسجام خود را به خوبى حفظ نموده و کنش دشمن را با واکنشى دقیق، سریع و آگاهانه پاسخ مى دهد.حال تصویب بودجه هاى چند صد میلیون دلارى جاى خود رادارد. ”استحکام بنیانهاى نظام جمهورى اسلامی”حداقلى ترین نتیجه ایست که غرب باید در خلال30 سال تقابل باایران به آن رسیده باشد.حقیقتى که دشمنان داخلى و خارجى نظام اسلامى چاره اى جز پذیرش آن ندارند.