![]() | فتنههای آخرالزمان خزنده است | ![]() |
حجتالاسلام جواد جعفری در نشست تخصصی بررسی روایی فتنههای آخرالزمان که با هدف بازشناسی معنای فتنه و بررسی فتنههای دوران غیبت امام زمان(عج) تشکیل شد، گفت: فتنه در لغت به معنای جداسازی است و به زمانی گفته میشود که طلا یا نقره را در حرارت کوره از ناخالصیها پاک میکنند، اما فتنه در اصطلاح به آمیختگی مرز حق و باطل گفته میشود به طوریکه تشخیص حق از باطل برای اکثر مردم مشکل شود. وی با اشاره به آیه «الفتنة اشد من القتل» ادامه داد: فتنه در قرآن کریم آنچنان زشت دانسته شده که حتی مبادرت به کشتن یک انسان، به زشتی آمیختن حق و باطل و غبارآلود کردن فضای جامعه نیست. این پژوهشگر مهدوی از وقوع فتنهها به عنوان اتفاقات حتمی دوران غیبت امام زمان(عج) یاد کرد و افزود: روایات فراوانی از معصومین(ع)، دوران غیبت را دوران بروز فتنه برای شیعیان دانستهاند، چراکه وقتی امام زمان(عج) در میان مردم نباشد، طبیعی است که مرز میان حق و باطل کمرنگ میشود. عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت با استناد به حدیث معتبری از امام صادق(ع) گفت: ایشان چند مورد از مصادیق فتنه در آخرالزمان را برشمردهاند و فرمودند که هرگاه این فتنهها را دیدید، منتظر فرج باشید. وی اضافه کرد: علنی شدن فسق و گناه در حالی که مردم جرئت نهی آنها و اعتراض به آنها را ندارند، خرید و فروش شراب و گسترش شرابخواری، ترویج ربا و مسابقه مردم در حرامخواری، قمار و ارتباط جنسی با همجنس، حیوانات و روابط جنسی در انظار عمومی برخی از این فتنهها هستند. جعفری در ادامه سخنان خود به دلایل وقوع این فتنهها پرداخت و اظهار داشت: اینکه چرا چنین فتنههایی باید اتفاق بیفتد، چند نکته ظریف در خود دارد، اول آن که سیر طبیعی چنین اقتضایی دارد و جامعهای که امر به معروف و نهی از منکر را نادیده بگیرد و تکالیف خود را در قبال جامعه خود انجام ندهد، طبیعی است که به این حال و روز گرفتار میآید. وی بیان داشت: مسئله دوم اینکه چنین فتنههایی سبب جداسازی خوبان و بدان از یکدیگر است و به عبارت دیگر، فضای آماده گناه، فرصتی برای شناخت هویت حقیقی انسانهاست و نکته سوم آنکه این فتنهها زمینه پرورش انسانها میشود. عضو هیئت علمی پژوهشکده در بخش دیگری از سخنان خود خطبه ۱۵۰ نهجالبلاغه که درباره رهاورد فتنههای عصر غیبت است را مورد توجه قرار داد و افزود: گروهی برای درهم کوبیدن فتنهها آماده میشوند و همانند شمشیرها صیقل میخورند، دیدههایشان با قرآن روشنایی گیرد و در گوشهایشان تفسیر قرآن طنین افکند و در صبحگاهان و شامگاهان، جامهای حکمت را سر میکشند. وی با توجه به این کلام علوی، انس با قرآن را یکی از راهکارهای امام علی(ع) در برخورد با فتنهها عنوان کرد و بیان داشت: وقتی امام میفرماید که چشمهایتان را با قرآن روشن کنید و گوشها را به تفسیر متوجه سازید، یعنی با قرآن انس بگیرید و به ظاهر آن اکتفا نکنید. جعفری بر خزنده بودن جریان فتنهها در آخرالزمان اشاره کرد و در این باره با بیان سخنی از امام باقر(ع) گفت: این فتنهها آنچنان نرم و خزندهاند که امام باقر(ع) آنها را به سرمه مالیده شده به چشم تشبیه کردهاند، به طوریکه انسان میداند چه زمانی سرمه را به چشم خود مالیده است، اما از آنجا که سرمه چشم به مرور زمان پاک میشود، انسان نمیفهمد که چه زمانی پاک شده است. وی ادامه داد: فتنهها به گونهای عمل میکنند که انسان به نرمی، ایمان خود را از دست میدهد و از باورهای ناب خویش دور میشود، به گونهای که خودش نیز نمیداند در کدام جبهه قرار گرفته است. |